Vista aérea de la iglesia
Fachada principal
No municipio de Chantada maniféstanse diferentes etapas cronolóxicas do románico rural.
O seu rico patrimonio abarca desde as primeiras pegadas prerrománicas ata o apoxeo do estilo a través dos discípulos do mestre Mateo.
Neste apartado ofrecémosvos tres rutas diferenciadas segundo a zona na que están situadas as súas igrexas: Ruta da Ribeira, Ruta do Interior, e Ruta da Montaña.
Descubre o noso patrimonio!
Servizos Turísticos Relacionados
Descargas
Contidos Relacionados na Web
Enlaces Externos
No municipio de Chantada maniféstanse diferentes etapas cronolóxicas do románico rural.
O seu rico patrimonio abarca desde as primeiras pegadas prerrománicas ata o apoxeo do estilo a través dos discípulos do mestre Mateo.
Neste apartado ofrecémosvos tres rutas diferenciadas segundo a zona na que están situadas as súas igrexas: Ruta da Ribeira, Ruta do Interior e Ruta da Montaña.
Descubre o noso patrimonio!
Servizos Turísticos Relacionados
Descargas
Contidos Relacionados na Web
Enlaces Externos
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Vista aérea de la iglesia
Fachada principal
Fachada sur
Portada sur
Tímpano
Detalles de los capiteles
Ventana y canecillo en la fachada sur
Réplica de la virgen románica desaparecida
Pinturas murales
Detalle del Juicio Final
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Anunciación
A igrexa de Pesqueiras é un claro exemplo do románico tardío do século XIII. Xunto ao templo existía un mosteiro de monxas bieitas do que non se conservan restos, aínda que si abundante documentación. Urraca Yánez é a primeira rexente coñecida a mediados do século XIII e Inés Guitián a última, trala anexión a San Paio de Antealtares (Santiago de Compostela) no 1499.
Presenta cabeceira semicircular e unha única nave. A súa fachada foi reconstruída con posterioridade. A portada sur exhibe decoración de clara filiación mateana, moi semellante a Santo Estevo de Ribas de Miño (O Saviñao).
No interior destacan as pinturas murais da cabeceira datadas no século XVI. Nelas represéntase a Anunciación, a Resurrección de Cristo e o Xuízo Final.
Fachada principal
Fachada principal
Muro norte
Muro norte
Ventana prerrománica
Decoración zoomorfa y antropomorfa
Decoración zoomorfa
Artesonado
Retablo mayor renacentista
Igrexa románica do século XII e mosteiro reedificado nos séculos XVII e XVIII. San Salvador foi fundado no século X como cenobio dúplice familiar. Dous séculos despois acóllese á regra bieita e, en 1496, incorpórase á Congregación de San Bieito de Valladolid.
Conserva cabeceira e nave única románica. A fachada principal foi reformada posteriormente. A portada sur de acceso ao claustro foi cegada trala desamortización.
Ademais, no muro norte consérvase parte dunha ventá prerrománica reutilizada co mesmo fin. A cabeceira exhibe diversa decoración zoomorfa e antropomorfa: aves, grifóns, cuadrúpedes e, incluso, varios capiteis nos que se representa a Sansón desqueixando ao león.
No interior destaca o retablo maior de estilo renacentista coa figura de San Salvador no centro e escenas da infancia de Cristo.
Fachada principal
Portada lateral
Detalle de la portada
Cabecera recta
Ventana de la cabecera
Capitel vegetal
No seu atrio descubríronse varias sepulturas antropomorfas que delatan a existencia dun templo anterior ao actual.
A igrexa segue o patrón do románico rural galego, no que se manifestan dúas etapas construtivas do século XIII. Na súa cabeceira recta observamos a delicada talla dun taller de filiación mateana e na portada, de casetóns, a pegada de Santa María de Castelo (Taboada).
Fachada do s. XVII
Torre del campanario
Portada del muro sur
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Detalle del Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Murales del Maestro de Nogueira
Templo románico de finais do século XII, con fachada reconstruída no século XVIII e torre campanario da mesma época. Presenta cabeceira recta con ventá completa ricamente adornada e nave única con cuberta a dúas augas. O muro sur conserva a portada románica, con tímpano decorado sobre dúas ménsulas zoomorfas.
Na cornixa sur obsérvase unha serpe ou anguía que persegue un peixe e variados canzorros con decoración animal e xeométrica.
O seu interior atesoura fermosas pinturas murais de estilo flamenco e manierista, realizadas por diversos mestres ao longo dos séculos XV e XVI. A policromía cobre por completo a cabeceira e a nave. Entre outras escenas represéntase o Xuízo Final, a Resurrección de Cristo, a Asunción, a Anunciación, a Oración no Horto, o Prendemento e a Flaxelación.
Servizos Turísticos Relacionados
Descargas
Contidos Relacionados na Web
Enlaces Externos
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Vista aérea de la iglesia
Fachada principal
Fachada sur
Portada sur
Tímpano
Detalles de los capiteles
Ventana y canecillo en la fachada sur
Réplica de la virgen románica desaparecida
Pinturas murales
Detalle del Juicio Final
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Anunciación
A igrexa de Pesqueiras é un claro exemplo do románico tardío do século XIII. Xunto ao templo existía un mosteiro de monxas bieitas do que non se conservan restos, aínda que si abundante documentación. Urraca Yánez é a primeira rexente coñecida a mediados do século XIII e Inés Guitián a última, trala anexión a San Paio de Antealtares (Santiago de Compostela) no 1499.
Presenta cabeceira semicircular e unha única nave. A súa fachada foi reconstruída con posterioridade. A portada sur exhibe decoración de clara filiación mateana, moi semellante a Santo Estevo de Ribas de Miño (O Saviñao).
No interior destacan as pinturas murais da cabeceira datadas no século XVI. Nelas represéntase a Anunciación, a Resurrección de Cristo e o Xuízo Final.
Fachada principal
Fachada principal
Muro norte
Muro norte
Ventana prerrománica
Decoración zoomorfa y antropomorfa
Decoración zoomorfa
Artesonado
Retablo mayor renacentista
Igrexa románica do século XII e mosteiro reedificado nos séculos XVII e XVIII. San Salvador foi fundado no século X como cenobio dúplice familiar. Dous séculos despois acóllese á regra bieita e, en 1496, incorpórase á Congregación de San Bieito de Valladolid.
Conserva cabeceira e nave única románica. A fachada principal foi reformada posteriormente. A portada sur de acceso ao claustro foi cegada trala desamortización.
Ademais, no muro norte consérvase parte dunha ventá prerrománica reutilizada co mesmo fin. A cabeceira exhibe diversa decoración zoomorfa e antropomorfa: aves, grifóns, cuadrúpedes e, incluso, varios capiteis nos que se representa a Sansón desqueixando ao león.
No interior destaca o retablo maior de estilo renacentista coa figura de San Salvador no centro e escenas da infancia de Cristo.
Fachada principal
Portada lateral
Detalle de la portada
Cabecera recta
Ventana de la cabecera
Capitel vegetal
No seu atrio descubríronse varias sepulturas antropomorfas que delatan a existencia dun templo anterior ao actual.
A igrexa segue o patrón do románico rural galego, no que se manifestan dúas etapas construtivas do século XIII. Na súa cabeceira recta observamos a delicada talla dun taller de filiación mateana e na portada, de casetóns, a pegada de Santa María de Castelo (Taboada).
Fachada do s. XVII
Torre del campanario
Portada del muro sur
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Detalle del Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Murales del Maestro de Nogueira
Templo románico de finais do século XII, con fachada reconstruída no século XVIII e torre campanario da mesma época. Presenta cabeceira recta con ventá completa ricamente adornada e nave única con cuberta a dúas augas. O muro sur conserva a portada románica, con tímpano decorado sobre dúas ménsulas zoomorfas.
Na cornixa sur obsérvase unha serpe ou anguía que persegue un peixe e variados canzorros con decoración animal e xeométrica.
O seu interior atesoura fermosas pinturas murais de estilo flamenco e manierista, realizadas por diversos mestres ao longo dos séculos XV e XVI. A policromía cobre por completo a cabeceira e a nave. Entre outras escenas represéntase o Xuízo Final, a Resurrección de Cristo, a Asunción, a Anunciación, a Oración no Horto, o Prendemento e a Flaxelación.
Servizos Turísticos Relacionados
Descargas
Contidos Relacionados na Web
Enlaces Externos
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
O topónimo de Fornas ten orixe nunha sepultura antropomorfa dobre localiza da nesta parroquia.
A igrexa presenta nave única e cabeceira recta, na que se localiza unha ventá completa con dous capiteis zoomorfos ornados, un cunha ave e o outro con dous grifóns afrontados. Destaca tamén a súa portada occidental, cun tímpano no que aparece gravada unha inscrición.
No interior, un grande arco triunfal con chambrana axadrezada apoia o seu peso sobre dúas robustas columnas embebidas. Un dos seus capiteis reitera o motivo zoomorfo exterior con grifóns afrontados, mentres que o seu oposto exhibe dous cuadrúpedes.
O pasado románico da igrexa de Mariz queda manifesto na súa portada lateral. Presenta unha única arquivolta con chambrana axadrezada, tímpano liso e dúas columnas ornadas con sinxelos capiteis de follas.
O Templo conserva a portada lateral de estilo románico de finais do século XII. Consta dunha única arquivolta sobre columnas de fustes monólitos e capiteis vexetais.
A igrexa sufriu constantes reformas que alteraron a súa fábrica románica de finais do século XII. Dela conserva dúas portadas e a pía bautismal.
Na fachada occidental ábrese a porta principal enmarcada por unha arquivolta lixeiramente peraltada. Esta apóiase sobre columnas ornadas con follas e con dous grifóns moi similares aos situados en Fornas e Brigos. Na parte central localízase un tímpano semicircular decorado con tres figuras sobre un fondo de estrelas. Todos os personaxes portan túnica e auréola do mesmo modo que na igrexa de Requeixo.
A súa fábrica consta de nave única e cabeceira recta. Baixo a cornixa atopamos variados canzorros zoomorfos, antropomorfos, xeométricos e vexetais.
A portada principal conserva a esencia románica. Consta dunha única arquivolta enmarcada por unha moldura axadrezada e capiteis, ornado un con grifóns e o oposto con dúas aves e unha figura humana.
O interior atesoura un arco triunfal sobre robustas columnas decoradas con capiteis vexetais.
Servizos Turísticos Relacionados
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
O topónimo de Fornas ten orixe nunha sepultura antropomorfa dobre localiza da nesta parroquia.
A igrexa presenta nave única e cabeceira recta, na que se localiza unha ventá completa con dous capiteis zoomorfos ornados, un cunha ave e o outro con dous grifóns afrontados. Destaca tamén a súa portada occidental, cun tímpano no que aparece gravada unha inscrición.
No interior, un grande arco triunfal con chambrana axadrezada apoia o seu peso sobre dúas robustas columnas embebidas. Un dos seus capiteis reitera o motivo zoomorfo exterior con grifóns afrontados, mentres que o seu oposto exhibe dous cuadrúpedes.
O pasado románico da igrexa de Mariz queda manifesto na súa portada lateral. Presenta unha única arquivolta con chambrana axadrezada, tímpano liso e dúas columnas ornadas con sinxelos capiteis de follas.
O Templo conserva a portada lateral de estilo románico de finais do século XII. Consta dunha única arquivolta sobre columnas de fustes monólitos e capiteis vexetais.
A igrexa sufriu constantes reformas que alteraron a súa fábrica románica de finais do século XII. Dela conserva dúas portadas e a pía bautismal.
Na fachada occidental ábrese a porta principal enmarcada por unha arquivolta lixeiramente peraltada. Esta apóiase sobre columnas ornadas con follas e con dous grifóns moi similares aos situados en Fornas e Brigos. Na parte central localízase un tímpano semicircular decorado con tres figuras sobre un fondo de estrelas. Todos os personaxes portan túnica e auréola do mesmo modo que na igrexa de Requeixo.
A súa fábrica consta de nave única e cabeceira recta. Baixo a cornixa atopamos variados canzorros zoomorfos, antropomorfos, xeométricos e vexetais.
A portada principal conserva a esencia románica. Consta dunha única arquivolta enmarcada por unha moldura axadrezada e capiteis, ornado un con grifóns e o oposto con dúas aves e unha figura humana.
O interior atesoura un arco triunfal sobre robustas columnas decoradas con capiteis vexetais.
Servizos Turísticos Relacionados
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
A obra é atribuída ao mestre Pelaxio, quen traballa a finais do século XII noutras igrexas da zona como Taboada dos Freires (Taboada).
O templo presenta nave románica e cabeceira completamente reedificada. Destaca a portada sur e o seu tímpano, decorado cunha escena xograresca realizada en baixorrelevo cunha figura humana sobre un cuadrúpede portando unha fídula. Completan a escena dous personaxes de menor tamaño que tocan unhas castañolas e un pandeiro ao mesmo tempo que danzan.
Cabecera recta
Ventana del ábside
Capitel de la ventana del ábside
Templo románico do século XII cunha nave única e cabeceira recta. A nave sufriu alteracións nas súas dúas portadas, conservándose íntegra a ábsida, con sinxelos canzorros e unha ventá completa ricamente decorada con capiteis zoomorfos, semellantes aos vistos en Muradelle ou Fornas.
Igrexa románica do século XII levemente modificada na súa fronte e cabeceira. A fachada principal presenta unha arquivolta sobre columnas decoradas con motivos antropomorfos e vexetais. No muro sur localízase a segunda porta do templo, estreita e flanqueada por dúas ménsulas xeométricas.
No interior disponse o arco triunfal, ornado con moldura axadrezada, e pinturas datadas no século XVII.
Vista de la iglesia
Fachada principal
Tímpano en la fachada sur
Ábsida románica
Ventana del ábside
Decoración antropomorfa en el interior
A actual freguesía de Requeixo foi en época medieval unha vila emprazada na parroquia de Villaiuste.
O seu templo construíuse no século XII con nave única, reedificada con posterioridade, e cabeceira semicircular. A ábsida románica exhibe columnas decoradas con motivos vexetais, zoomorfos e antropomorfos debedores de San Salvador de Asma. Nos muros da nave dispóñense variados canzorros de diferente labra.
E, no lateral sur, un tímpano semicircular que posiblemente proceda da desaparecida fachada románica. Presenta tres figuras ataviadas con túnica, cuxa factura é diferente á cabeceira e, quizais, dun momento construtivo anterior.
O seu interior atesoura canzorros historiados e pinturas murais de dous períodos diferentes. A capa superior de policromía data do século XVI e nela represéntase a Xénese en vivas cores.
Tímpano de la portada principal
Ventana en la fachada este
Capitel del arco triunfal
A súa fábrica románica mostra nave única e cabeceira recta con fiestra completa ao leste, cuxa decoración se asemella ao vano de Argozón. A portada principal exhibe un tímpano de aspecto arcaizante e columnas ornadas cun rostro humano, aves e un cuadrúpede.
No seu interior encontramos baixo o arco triunfal elaborados capiteis, decorados con cuadrúpedes enlazados e ao profeta Daniel no foxo dos leóns, representación tamén analizada en Requeixo.
Servizos Turísticos Relacionados
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
A obra é atribuída ao mestre Pelaxio, quen traballa a finais do século XII noutras igrexas da zona como Taboada dos Freires (Taboada).
O templo presenta nave románica e cabeceira completamente reedificada. Destaca a portada sur e o seu tímpano, decorado cunha escena xograresca realizada en baixorrelevo cunha figura humana sobre un cuadrúpede portando unha fídula. Completan a escena dous personaxes de menor tamaño que tocan unhas castañolas e un pandeiro ao mesmo tempo que danzan.
Cabecera recta
Ventana del ábside
Capitel de la ventana del ábside
Templo románico do século XII cunha nave única e cabeceira recta. A nave sufriu alteracións nas súas dúas portadas, conservándose íntegra a ábsida, con sinxelos canzorros e unha ventá completa ricamente decorada con capiteis zoomorfos, semellantes aos vistos en Muradelle ou Fornas.
Igrexa románica do século XII levemente modificada na súa fronte e cabeceira. A fachada principal presenta unha arquivolta sobre columnas decoradas con motivos antropomorfos e vexetais. No muro sur localízase a segunda porta do templo, estreita e flanqueada por dúas ménsulas xeométricas.
No interior disponse o arco triunfal, ornado con moldura axadrezada, e pinturas datadas no século XVII.
Vista de la iglesia
Fachada principal
Tímpano en la fachada sur
Ábsida románica
Ventana del ábside
Decoración antropomorfa en el interior
A actual freguesía de Requeixo foi en época medieval unha vila emprazada na parroquia de Villaiuste.
O seu templo construíuse no século XII con nave única, reedificada con posterioridade, e cabeceira semicircular. A ábsida románica exhibe columnas decoradas con motivos vexetais, zoomorfos e antropomorfos debedores de San Salvador de Asma. Nos muros da nave dispóñense variados canzorros de diferente labra.
E, no lateral sur, un tímpano semicircular que posiblemente proceda da desaparecida fachada románica. Presenta tres figuras ataviadas con túnica, cuxa factura é diferente á cabeceira e, quizais, dun momento construtivo anterior.
O seu interior atesoura canzorros historiados e pinturas murais de dous períodos diferentes. A capa superior de policromía data do século XVI e nela represéntase a Xénese en vivas cores.
Tímpano de la portada principal
Ventana en la fachada este
Capitel del arco triunfal
A súa fábrica románica mostra nave única e cabeceira recta con fiestra completa ao leste, cuxa decoración se asemella ao vano de Argozón. A portada principal exhibe un tímpano de aspecto arcaizante e columnas ornadas cun rostro humano, aves e un cuadrúpede.
No seu interior encontramos baixo o arco triunfal elaborados capiteis, decorados con cuadrúpedes enlazados e ao profeta Daniel no foxo dos leóns, representación tamén analizada en Requeixo.
Servizos Turísticos Relacionados
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
En el municipio de Chantada se manifiestan diferentes etapas cronológicas del románico rural.
Su rico patrimonio abarca desde las primeras huellas prerrománicas hasta el apogeo del estilo a través de los discípulos del maestro Mateo.
En este apartado te ofrecemos tres rutas diferentes según la zona en la que se encuentren sus iglesias: Ruta de la Ribera, Ruta del Interior y Ruta de la Montaña.
¡Descubre nuestro patrimonio!
Servicios Turísticos Relacionados
Descargas
Contenidos Relacionados en la Web
Enlaces Externos
En el municipio de Chantada se manifiestan diferentes etapas cronológicas del románico rural.
Su rico patrimonio abarca desde las primeras huellas prerrománicas hasta el apogeo del estilo a través de los discípulos del maestro Mateo.
En este apartado te ofrecemos tres rutas diferenciadas según la zona en las que están situadas sus iglesias: Ruta de la Ribera, Ruta del Interior y Ruta de la Montaña.
¡Descubre nuestro patrimonio!
Servicios Turísticos Relacionados
Descargas
Contenidos Relacionados en la Web
Enlaces Externos
Vista aérea de la iglesia
Fachada principal
Fachada sur
Portada sur
Tímpano
Detalles de los capiteles
Ventana y canecillo en la fachada sur
Réplica de la virgen románica desaparecida
Pinturas murales
Detalle del Juicio Final
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Anunciación
Fachada principal
Fachada principal
Muro norte
Muro norte
Ventana prerrománica
Decoración zoomorfa y antropomorfa
Decoración zoomorfa
Artesonado
Retablo mayor renacentista
Fachada principal
Portada lateral
Detalle de la portada
Cabecera recta
Ventana de la cabecera
Capitel vegetal
Fachada del s. XVII
Torre del campanario
Portada del muro sur
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Detalle del Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Murales del Maestro de Nogueira
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Vista aérea de la iglesia
Fachada principal
Fachada sur
Portada sur
Tímpano
Detalles de los capiteles
Ventana y canecillo en la fachada sur
Réplica de la virgen románica desaparecida
Pinturas murales
Detalle del Juicio Final
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Anunciación
La iglesia de Pesqueiras es un claro ejemplo del románico tardío del siglo XIII. Junto al templo existió un monasterio de monjas de benedictinas del que no se conservan restos, aunque sí abundante documentación. Urraca Yánez es la primera regente conocida a mediados del siglo XIII e Inés Guitián la última, tras la anexión de San Paio de Antealtares (Santiago de Compostela) en 1499.
Presenta cabecera semicircular y una única nave. Su fachada fue reconstruida con posterioridad La portada sur exhibe una decoración de clara filiación mateana, muy similar a Santo Estevo de Ribas de Miño (O Saviñao).
En el interior destacan las pinturas murales de la cabecera datadas en el siglo XVI. En ellas se representa la Anunciación, la Resurrección de Cristo y el Juicio Final.
Fachada principal
Fachada principal
Muro norte
Muro norte
Ventana prerrománica
Decoración zoomorfa y antropomorfa
Decoración zoomorfa
Artesonado
Retablo mayor renacentista
Iglesia románica del siglo XII y monasterio reedificado en los siglos XVII y XVIII. San Salvador fue fundado en el siglo X como cenobio dúplice familiar. Dos siglos más tarde se acoge a la regla benedictina y, en 1496, se incorpora a la Congregación de San Benito de Valladolid.
Conserva cabecera y nave única románica. La fachada principal fue reformada posteriormente. La portada sur de acceso al claustro fue cegada tras la desamortización.
Además, en el muro norte se conserva parte de una ventana prerrománica reutilizada con mismo fin. La cabecera presenta diversa decoración zoomorfa y antropomorfa: aves, grifones, cuadrúpedos e incluso varios capiteles en los que se representa a Sansón desquijarando al león.
En el interior destaca el retablo mayor de estilo renacentista con la figura de San Salvador en el centro y escenas de la infancia de Cristo.
Fachada principal
Portada lateral
Detalle de la portada
Cabecera recta
Ventana de la cabecera
Capitel vegetal
En su atrio se descubrieron varias tumbas antropomorfas que revelan la existencia de un templo anterior al actual.
La iglesia sigue el patrón del románico rural gallego, en el que se manifiestan dos etapas constructivas del siglo XIII. En su cabecera recta observamos la delicada talla de una talla de origen mateano y en la portada, de casetones, la huella de Santa María de Castelo (Taboada).
Fachada do s. XVII
Torre del campanario
Portada del muro sur
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Detalle del Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Murales del Maestro de Nogueira
Templo románico de finales del siglo XII, con fachada reconstruida en el siglo XVIII y torre campanario de la misma época. Presenta cabecera recta con ventana completa ricamente adornada y nave única con cubierta a dos aguas. El muro sur conserva la portada románica, con tímpano decorado sobre dos ménsulas zoomorfas.
En la cornisa sur se observa una serpiente o anguila que persigue un pez y variados canecillos con decoración animal y geométrica.
Su interior atesora bellas pinturas murales de estilo flamenco y manierista, realizadas por varios maestros a lo largo de los siglos XV y XVI. La policromía cubre por completo la cabecera y la nave. Entre otras escenas, se representan el Juicio Final, la Resurrección de Cristo, la Asunción, la Anunciación, la Oración en el Huerto, el Prendimiento y la Flagelación.
Servicios Turísticos Relacionados
Descargas
Contenidos Relacionados en la Web
Enlaces Externos
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Vista aérea de la iglesia
Fachada principal
Fachada sur
Portada sur
Tímpano
Detalles de los capiteles
Ventana y canecillo en la fachada sur
Réplica de la virgen románica desaparecida
Pinturas murales
Detalle del Juicio Final
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Anunciación
Fachada principal
Fachada principal
Muro norte
Muro norte
Ventana prerrománica
Decoración zoomorfa y antropomorfa
Decoración zoomorfa
Artesonado
Retablo mayor renacentista
Fachada principal
Portada lateral
Detalle de la portada
Cabecera recta
Ventana de la cabecera
Capitel vegetal
Fachada del s. XVII
Torre del campanario
Portada del muro sur
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Detalle del Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Murales del Maestro de Nogueira
Vista aérea de la iglesia
Fachada principal
Fachada sur
Portada sur
Tímpano
Detalles de los capiteles
Ventana y canecillo en la fachada sur
Réplica de la virgen románica desaparecida
Pinturas murales
Detalle del Juicio Final
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Resurrección
Detalle de la Anunciación
La iglesia de Pesqueiras es un claro ejemplo del románico tardío del siglo XIII. Junto al templo existió un monasterio de monjas de benedictinas del que no se conservan restos, aunque sí abundante documentación. Urraca Yánez es la primera regente conocida a mediados del siglo XIII e Inés Guitián la última, tras la anexión de San Paio de Antealtares (Santiago de Compostela) en 1499.
Presenta cabecera semicircular y una única nave. Su fachada fue reconstruida con posterioridad La portada sur exhibe una decoración de clara filiación mateana, muy similar a Santo Estevo de Ribas de Miño (O Saviñao).
En el interior destacan las pinturas murales de la cabecera datadas en el siglo XVI. En ellas se representa la Anunciación, la Resurrección de Cristo y el Juicio Final.
Fachada principal
Fachada principal
Muro norte
Muro norte
Ventana prerrománica
Decoración zoomorfa y antropomorfa
Decoración zoomorfa
Artesonado
Retablo mayor renacentista
Iglesia románica del siglo XII y monasterio reedificado en los siglos XVII y XVIII. San Salvador fue fundado en el siglo X como cenobio dúplice familiar. Dos siglos más tarde se acoge a la regla benedictina y, en 1496, se incorpora a la Congregación de San Benito de Valladolid.
Conserva cabecera y nave única románica. La fachada principal fue reformada posteriormente. La portada sur de acceso al claustro fue cegada tras la desamortización.
Además, en el muro norte se conserva parte de una ventana prerrománica reutilizada con mismo fin. La cabecera presenta diversa decoración zoomorfa y antropomorfa: aves, grifones, cuadrúpedos e incluso varios capiteles en los que se representa a Sansón desquijarando al león.
En el interior destaca el retablo mayor de estilo renacentista con la figura de San Salvador en el centro y escenas de la infancia de Cristo.
Fachada principal
Portada lateral
Detalle de la portada
Cabecera recta
Ventana de la cabecera
Capitel vegetal
En su atrio se descubrieron varias tumbas antropomorfas que revelan la existencia de un templo anterior al actual.
La iglesia sigue el patrón del románico rural gallego, en el que se manifiestan dos etapas constructivas del siglo XIII. En su cabecera recta observamos la delicada talla de una talla de origen mateano y en la portada, de casetones, la huella de Santa María de Castelo (Taboada).
Fachada do s. XVII
Torre del campanario
Portada del muro sur
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Pinturas murales do s. XVI
Detalle del Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Juicio Final
Murales del Maestro de Nogueira
Murales del Maestro de Nogueira
Templo románico de finales del siglo XII, con fachada reconstruida en el siglo XVIII y torre campanario de la misma época. Presenta cabecera recta con ventana completa ricamente adornada y nave única con cubierta a dos aguas. El muro sur conserva la portada románica, con tímpano decorado sobre dos ménsulas zoomorfas.
En la cornisa sur se observa una serpiente o anguila que persigue un pez y variados canecillos con decoración animal y geométrica.
Su interior atesora bellas pinturas murales de estilo flamenco y manierista, realizadas por varios maestros a lo largo de los siglos XV y XVI. La policromía cubre por completo la cabecera y la nave. Entre otras escenas, se representan el Juicio Final, la Resurrección de Cristo, la Asunción, la Anunciación, la Oración en el Huerto, el Prendimiento y la Flagelación.
Servicios Turísticos Relacionados
Descargas
Contenidos Relacionados en la Web
Enlaces Externos
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Capitel de hojas
Capitel zoomorfo
Portada lateral
Capitel de hojas
Portada lateral
Capitel vegetal
Tímpano de la portada principal
Pila Bautismal
Canecillos bajo la cornisa
Capitel vegetal del arco triunfal
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
El topónimo de Fornas tiene su origen en una sepultura antropomórfica doble situada en esta parroquia.
La iglesia presenta nave única y cabecera recta, en cuyo muro se localiza una ventana completa con dos capiteles zoomorfos ornados, uno con un ave y el otro con dos grifos enfrontados. Destaca también su portada occidental, con un tímpano en el que aparece grabada una inscripción.
En el interior, un gran arco triunfal con chambrana ajedrezada apoya su peso sobre dos robustas columnas adosadas. Uno de sus capiteles reitera el motivo zoomorfo exterior con grifos enfrentados, mientras que su opuesto muestra dos cuadrúpedos.
El pasado románico de la iglesia de Mariz queda patente en su portada lateral. Tiene una sola arquivolta con chambrana ajedrezada, tímpano liso y dos columnas decoradas con capiteles de hojas sencillas.
El Templo conserva la portada lateral románica de finales del siglo XII. Consta de una única arquivolta sobre columnas de fustes monolitos y capiteles vegetales.
La iglesia ha sufrido constantes reformas que alteraron su fábrica románica de finales del XII. De ella conserva dos portadas y la pila bautismal.
En la fachada occidental se abre la puerta principal enmarcada por una arquivolta ligeramente peraltada. Este descansa sobre columnas decoradas con hojas y con dos grifos muy similares a los situados en Fornas y Brigos. En la parte central se dispone un tímpano semicircular decorado con tres figuras sobre un fondo de estrellas. Todos los personajes visten túnica y aureola del mismo modo que en la iglesia de Requeixo.
Su fábrica consta de nave única y cabecera recta. Bajo la cornisa encontramos varios canecillos zoomorfos, antropomorfos, geométricos y vegetales.
La portada principal conserva la esencia románica. Consta de una única arquivolta enmarcada por una moldura ajedrezada y capiteles, ornado uno con grifos y el opuesto con dos aves y una figura humana.
El interior atesora un arco triunfal sobre robustas columnas decoradas con capiteles vegetales.
Servicios Turísticos Relacionados
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Capitel de hojas
Capitel zoomorfo
Portada lateral
Capitel de hojas
Portada lateral
Capitel vegetal
Tímpano de la portada principal
Pila Bautismal
Canecillos bajo la cornisa
Capitel vegetal del arco triunfal
El topónimo de Fornas tiene su origen en una sepultura antropomórfica doble situada en esta parroquia.
La iglesia presenta nave única y cabecera recta, en cuyo muro se localiza una ventana completa con dos capiteles zoomorfos ornados, uno con un ave y el otro con dos grifos enfrontados. Destaca también su portada occidental, con un tímpano en el que aparece grabada una inscripción.
En el interior, un gran arco triunfal con chambrana ajedrezada apoya su peso sobre dos robustas columnas adosadas. Uno de sus capiteles reitera el motivo zoomorfo exterior con grifos enfrentados, mientras que su opuesto muestra dos cuadrúpedos.
El pasado románico de la iglesia de Mariz queda patente en su portada lateral. Tiene una sola arquivolta con chambrana ajedrezada, tímpano liso y dos columnas decoradas con capiteles de hojas sencillas.
El Templo conserva la portada lateral románica de finales del siglo XII. Consta de una única arquivolta sobre columnas de fustes monolitos y capiteles vegetales.
La iglesia ha sufrido constantes reformas que alteraron su fábrica románica de finales del XII. De ella conserva dos portadas y la pila bautismal.
En la fachada occidental se abre la puerta principal enmarcada por una arquivolta ligeramente peraltada. Este descansa sobre columnas decoradas con hojas y con dos grifos muy similares a los situados en Fornas y Brigos. En la parte central se dispone un tímpano semicircular decorado con tres figuras sobre un fondo de estrellas. Todos los personajes visten túnica y aureola del mismo modo que en la iglesia de Requeixo.
Su fábrica consta de nave única y cabecera recta. Bajo la cornisa encontramos varios canecillos zoomorfos, antropomorfos, geométricos y vegetales.
La portada principal conserva la esencia románica. Consta de una única arquivolta enmarcada por una moldura ajedrezada y capiteles, ornado uno con grifos y el opuesto con dos aves y una figura humana.
El interior atesora un arco triunfal sobre robustas columnas decoradas con capiteles vegetales.
Servicios Turísticos Relacionados
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Escena juglaresca en el tímpano
Capitel de la portada sur
Cabecera recta
Ventana del ábside
Capitel de la ventana del ábside
Fachada sur
Arco triunfal
Vista de la iglesia
Fachada principal
Tímpano en la fachada sur
Ábsida románica
Ventana del ábside
Decoración antropomorfa en el interior
Tímpano de la portada principal
Ventana en la fachada este
Capitel del arco triunfal
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
La obra es atribuida al maestro Pelagio, quien trabaja a finales del siglo XII en otras iglesias de la zona como Taboada dos Freires (Taboada).
El templo presenta nave románica y cabecera completamente reedificada. Destaca la portada superior y su tímpano, decorado con una escena juglaresca realizada en bajorrelieve con una figura humana sobre un cuadrúpedo portando una fídula. Completan la escena dos personajes de menor tamaño que tocan unas castañuelas y un pandero al mismo tiempo que danzan.
Cabecera recta
Ventana del ábside
Capitel de la ventana del ábside
Templo románico del siglo XII con nave única y cabecera recta. La nave sufrió reformas en sus dos portales, conservándose íntegro el ábside, con canecillos sencillos y una ventana completa ricamente decorada con capiteles zoomorfos, similares a los que se ven en Muradelle o Fornas.
Iglesia románica del siglo XIIlevemente modificada en su frontis y cabecera. La fachada principal presenta una arquivolta sobre columnas decoradas con motivos antropomorfos y vegetales. En el muro sur se localiza la segunda puerta del templo, estrecha y flanqueada por dos mochetas geométricas.
En el interior se encuentra el arco triunfal, decorado con molduras ajedrezadas y pinturas que datan del siglo XVII.
Vista de la iglesia
Fachada principal
Tímpano en la fachada sur
Ábsida románica
Ventana del ábside
Decoración antropomorfa en el interior
La actual parroquia de Requeixo fue en época medieval un pueblo situado en la parroquia de Villaiuste.
Su templo fue construido en el siglo XII con una sola nave, reconstruida posteriormente, y cabecera semicircular. El ábside románico exhibe columnas decoradas con motivos vegetales, zoomorfos y antropomorfos deudores de San Salvador de Asma. En los muros de la nave se disponen variados canecillos de diferente labra.
Y en el lateral sur, un tímpano semicircular que posiblemente proceda de la desaparecida fachada románica. Presenta tres figuras ataviadas con túnica, cuxa factura é diferente á cabeceira e, quizais, dun momento construtivo anterior.
Su interior atesora capiteles historiados ypinturas murales de dos períodos diferentes. La capa superior de policromía data del siglo XVI y en ella se representa el Génesis en vivos colores.
Tímpano de la portada principal
Ventana en la fachada este
Capitel del arco triunfal
Su fábrica románica muestra una sola nave y cabecera recta con una ventana completa al este, cuya decoración recuerda al vano de Argozón. La portada principal exhibe un tímpano de aspecto arcaizante y columnas decoradas con un rostro humano, aves y un cuadrúpedo.
En el interior encontramos elaborados capiteles bajo el arco triunfal, decorados con cuadrúpedos enlazados, y el profeta Daniel en el foso de los leones, representación también analizada en Requeixo.
Servicios Turísticos Relacionados
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.
Escena juglaresca en el tímpano
Capitel de la portada sur
Cabecera recta
Ventana del ábside
Capitel de la ventana del ábside
Fachada sur
Arco triunfal
Vista de la iglesia
Fachada principal
Tímpano en la fachada sur
Ábsida románica
Ventana del ábside
Decoración antropomorfa en el interior
Tímpano de la portada principal
Ventana en la fachada este
Capitel del arco triunfal
La obra es atribuida al maestro Pelagio, quien trabaja a finales del siglo XII en otras iglesias de la zona como Taboada dos Freires (Taboada).
El templo presenta nave románica y cabecera completamente reedificada. Destaca la portada superior y su tímpano, decorado con una escena juglaresca realizada en bajorrelieve con una figura humana sobre un cuadrúpedo portando una fídula. Completan la escena dos personajes de menor tamaño que tocan unas castañuelas y un pandero al mismo tiempo que danzan.
Cabecera recta
Ventana del ábside
Capitel de la ventana del ábside
Templo románico del siglo XII con nave única y cabecera recta. La nave sufrió reformas en sus dos portales, conservándose íntegro el ábside, con canecillos sencillos y una ventana completa ricamente decorada con capiteles zoomorfos, similares a los que se ven en Muradelle o Fornas.
Iglesia románica del siglo XIIlevemente modificada en su frontis y cabecera. La fachada principal presenta una arquivolta sobre columnas decoradas con motivos antropomorfos y vegetales. En el muro sur se localiza la segunda puerta del templo, estrecha y flanqueada por dos mochetas geométricas.
En el interior se encuentra el arco triunfal, decorado con molduras ajedrezadas y pinturas que datan del siglo XVII.
Vista de la iglesia
Fachada principal
Tímpano en la fachada sur
Ábsida románica
Ventana del ábside
Decoración antropomorfa en el interior
La actual parroquia de Requeixo fue en época medieval un pueblo situado en la parroquia de Villaiuste.
Su templo fue construido en el siglo XII con una sola nave, reconstruida posteriormente, y cabecera semicircular. El ábside románico exhibe columnas decoradas con motivos vegetales, zoomorfos y antropomorfos deudores de San Salvador de Asma. En los muros de la nave se disponen variados canecillos de diferente labra.
Y en el lateral sur, un tímpano semicircular que posiblemente proceda de la desaparecida fachada románica. Presenta tres figuras ataviadas con túnica, cuxa factura é diferente á cabeceira e, quizais, dun momento construtivo anterior.
Su interior atesora capiteles historiados ypinturas murales de dos períodos diferentes. La capa superior de policromía data del siglo XVI y en ella se representa el Génesis en vivos colores.
Tímpano de la portada principal
Ventana en la fachada este
Capitel del arco triunfal
Su fábrica románica muestra una sola nave y cabecera recta con una ventana completa al este, cuya decoración recuerda al vano de Argozón. La portada principal exhibe un tímpano de aspecto arcaizante y columnas decoradas con un rostro humano, aves y un cuadrúpedo.
En el interior encontramos elaborados capiteles bajo el arco triunfal, decorados con cuadrúpedos enlazados, y el profeta Daniel en el foso de los leones, representación también analizada en Requeixo.
Servicios Turísticos Relacionados
Algunos nombres de calles o lugares que figuran en Google Maps o Wikiloc pueden estar desactualizados o no coincidir con los nombres oficiales.